Ρώτησα το σκύλο μου το Ρίβα άμα νοιώθει
Έλληνας, αυτόχθονας ή κάτι σχετικό.
Εκείνος χασμουρήθηκε, επέστρεψε στον ύπνο
κι η ανάση του ήταν όμορφη σαν κύμα στο γιαλό.
Εό!Γαμώ το φασισμό.
Γυρνώ στην άγρια ροδιά και τη ρωτώ τα ίδια,
αν Ελληνίς αισθάνεται λουσμένη από το φως.
"Πήρα σκυτάλη για ζωή, για θάνατο σκυτάλη"
μου απαντάει ο κόκκινος, στα κλώνια της ανθός.
Εό!Σαπίλα ο φασιμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου