Ο κήπος
Χιλιάδες,χιλιάδες χρόνια
Δεν θα εφταναν
Για να μιλησω
Το δευτερόλεπτο της αιωνιότητας
Που με φίλησες
Που σε φίλησα
Ένα πρωί στο φως του χειμώνα
Στο πάρκο Μονσουρί στο Παρίσι
Στο Παρίσι
Πάνω στη γη
Στη γη που είναι ένα αστρο
«Le jardin»
Des milliers et des milliers d’années
Ne sauraient suffire
Pour dire
La petite seconde d’éternité
Où tu m’as embrassé
Où je t’ai embrassée
Un matin dans la lumière de l’hiver
Au parc Montsouris à Paris
A Paris
Sur la terre
La terre qui est un astre.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου