Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο.
Λεπτότητα της ντροπής. Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται να σκεφτούν κάτι βρώμικο,
νιώθουν ωστόσο ντροπή μόλις τους περάσει η ιδέα
ότι οι άλλοι μπορεί να τους θεωρήσουν ικανούς
για τέτοιες βρώμικες σκέψεις.
Γιατί αντιλέγουμε. Συχνά εναντιωνόμαστε σε μιά γνώμη, ενώ ουσιαστικά μας ενοχλεί
μόνον ο τόνος με τον οποίο διατυπώθηκε.
To να θέλει κανείς να τον αγαπούν ειναι η μεγαλύτερη αλαζονεία.
Εξομολόγηση. Ξεχνάει κανείς το κρίμα του αν το εξομολογηθεί σ' έναν άλλο. Συνήθως όμως ο άλλος
δεν το ξεχνά.
Να πιείς ή όχι δηλητήριο. Το μοναδικό αποφασιστικό επιχείρημα που σε όλες τις εποχές συγκρατούσε
τους ανθρώπους απο το να πάρουν δηλητήριο δεν είναι οτι το δηλητήριο
σκοτώνει αλλά το ότι έχει δυσάρεστη γεύση.
Δύναμη χωρίς νίκες. Η πιό ισχυρή γνώση είναι και η πιό φτωχή σε επακόλουθα, γιατί έχει πάντα τον
πιό ισχυρό αντίπαλο: την ανθρώπινη ματαιοδοξία.
Δύο πηγές της καλοσύνης. Το να δείχνεις την ίδια αγαθή διάθεση σε όλους τους ανθρώπους
και να είσαι καλός απέναντί τους χωρίς διακρίσεις μπορεί να είναι
εξίσου απόρροια βαθειάς περιφρόνησης των ανθρώπων
ή αμέριστης αγάπης για αυτούς.
Επικοινωνία ως απόλαυση. Μένοντας σκόπιμα κανείς στη μοναξιά του, με ασκητική διάθεση,
μπορεί να κάνει την επικοινωνία με τους ανθρώπους- που θα
την απολαμβάνει σπάνια- πραγματική λιχουδιά.
Όχι αντάξιοι. Δεν μας αρέσει το καλό όταν δεν είμαστε αντάξιοί του.
Παραδοξολογίες του συγγραφέα. Οι λεγόμενες παραδοξολογίες του συγγραφέα, οι οποίες
σκανδαλίζουν τον αναγνώστη, συχνά δεν υπάρχουν καθόλου
στο βιβλίο του συγγραφέα αλλά στο κεφάλι του αναγνώστη.
έγραψε ο Μιχάλης Καλογεράκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου