Le jardin (Jacques Prévert)

                                                                                               Φωτ. Παντελης Καλ.

Le jardin

Des milliers et des milliers d'années 
Ne sauraient suffire 
Pour dire 
La petite seconde d'éternité 
Où tu m'as embrassé 
Où je t'ai embrassèe 
Un matin dans la lumière de l'hiver 
Au parc Montsouris à Paris 
A Paris 
Sur la terre 
La terre qui est un astre.

Ο Κήπος

Χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια
Δεν θα'φταναν
Για να μιλήσω
Το δευτερόλεπτο της αιωνιότητας
Που με φίλησες
Που σε φίλησα
Ένα πρωί μες στο χειμωνιάτικο φώς
Στο Πάρκο Μονσουρί στο ΠαρίσιΣτο Παρίσι
Πάνω στη γή
Στη γη που ειναι εν' άστρο.