Γιαννης Στιγκας: Θα' ρθω ξανα ενα βραδυ κουτσο για να σας πω τη ριζα

Charles Baudelaire 

Αγαπω των μεγαλων ματιων σου το πρασινο φως
Γλυκια ομορφια, αλλα ολα σημερα με πικραναν,
Και τιποτα, μητε η αγαπη σου, μητε το τζακι,
Δεν αξιζουν για μενα οσο ο γελαστος ηλιος πανω στη θαλασσα.

Παρ' ολα αυτα αγαπατε με, τρυφερη καρδια! ας ειστε μανα,
Ακομη και για εναν αχαριστο, ακομη και για εναν κακο.
Ερωμενη η αδελφη, ας εισαι γλυκα εφημερη
Δοξασμενου φθινοπωρου ή της δυσης ανταυγεια.

             (Charles Baudelaire)

Σώμα είναι η πέτρα που πιστεψε.
                                                          (Γ.Σ.)

...Κι οταν το ρολόι χτυπησει Ανοιξη
       -Αν εισαι ακομα εδω,
                    κι εγω εχω φυγει-
   Ελα να με βρεις.
        θα σε περιμενω
στην αρχη του Καλοκαιριου
     περα απο το δρομο με τις αμυγδαλιες
που ειναι στρωμενος
      με κιτρινα πεσμενα φυλλα.
Μην αργησεις!
   Δεν θα΄θελα να κοιμηθω,
και να χασουμε και αλλη εποχη.
     (Το κομματι αυτο ειναι απο ενα ποιημα της Μαριαννας Λαμπρου)



θα σε περιμενω στην ακρη του λογου
με μια πετρα γαληνια
κι ενα ποδηλατο πιο κιτρινο απ' τις αυτοκτονιες
που κρυβω κατω απ' το μαξιλαρι

Αν δεν ερθεις
θα ερωτευτω το ποδηλατο
               (Γιαννης Στιγκας)