«Υποδουλώσαμε τη χώρα μας σε ξένα συμφέροντα. Είμαστε αδύναμοι να βγούμε από την κρίση. Μια κρίση που δεν μας την επέβαλαν. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι γι αυτήν».
«Εμείς φταίμε για το κατάντημα αυτό. Πέρασα τρεις κατοχές πολέμησα, αγωνίστηκα, στον Εμφύλιο , πιο πριν στην Κατοχή, στην Δικτατορία, όμως εμείς λεγόμασταν μεταξύ μας «σύντροφοι», «συναγωνιστές». Δε λεγόμασταν «εταίροι»...Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Ο εχθρός, εχθρός. Ο φίλος, φίλος...Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια άλλη Ευρώπη. Δεν είναι αυτή η Ευρώπη του Γκαίτε, του Σούμπερτ. Δεν είναι η Ευρώπη του πνεύματος, του πολιτισμού, των αγώνων των λαών, των ιδεών... Τώρα κυβερνά το ΕΓΩ. Και στην πατρίδα μας και παντού...Το Εγώ να ξέρετε έχει την ικανότητα να καταστρέψει τον άνθρωπο, αλλά είναι ανίκανο να τον σώσει. Αυτό, πρέπει να το θυμόμαστε τώρα που κληθούμε ξανά να ψηφίσουμε.»
Η Βούλα Δαμιανάκου, δυσκολεύεται να μιλήσει. Στον έναν αιώνα ζωής της μετρά αγώνες και πολλή αξιοπρέπεια. «Δεν μπορώ να μιλώ. Μπορώ να γράφω. Και γράφω ακόμη, αυτό ξέρω να κάνω. Πρέπει να γράψω για να ζήσω. Έχω παραιτηθεί από πολά οικονομικά προνόμια. Έχω προτιμήσει να βλέπω τους ανθρώπους στα μάτια παρά να εξαργυρώσω πολιτικά τους αγώνες της γενιάς μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου